Uspokój się, już raz tutaj byłeś, przecież nie zrobi ci krzywdy. Przyszedłeś tylko przeprosić - po raz kolejny wypowiedziałem szeptem słowa otuchy skierowane w moją stronę. Już od kilku minut stoję jak idiota pod domem Ludmili i boję się nacisnąć jednego, maleńkiego guzika. Okay, raz się żyje - westchnąłem, po czym zadzwoniłem do drzwi. Sorry - w końcu udało mi się wydusić choć jeden wyraz. Tylko wypaliłem coś tak żałosnego. Nie potrzebuję twojej litości, wiesz? Ludmila spojrzała na .

Sobota, 28 listopada 2015. Violetta, kochanie - budzi mnie delikatny głos, który od razu rozpoznaję - wstań, już po jedenastej. Tak bardzo nie chcę otworzyć oczu, zobaczyć znów tych białych ścian, białego sufitu, podłogi. Jednocześnie tak bardzo chcę zobaczyć znowu jego oczy, nos, usta, policzki. Wiedząc, że mogę je dziś widzieć po raz ostatni. Sobota, kochanie - wzdycha.

Ostatnio jak przeglądam blogi, często widzę takie różne zwiastuny i inne pierdółki. Jeśli znacie kogoś kto lubi czytać opowiadania. Wyślijcie link do zwiastuna, może kogoś zachęci. Jestem ciekawa wrażeń po oglądnięciu. Ps Co do rozdziału, będzie niebawem. Sobota, 1 czerwca 2013.

Le Storie di Elizabeth Tempest. Eh niente, ho scoperto Booktrack, cari miei 3. Devo correre a nascondermi? Salve lettori, come va? La Neve di Mimile.